Mens en lijden

Is er volgens mij leven na de dood? 

Volgens mij is er een soort van leven na de dood. Ik denk niet dat er na de dood echt leven is, dat je echt als een dier of als een persoon terug keert. Maar volgens mij keert u ziel terug.

Ik ben hier zo over beginnen denken na de dood van enkele familieleden. Want iedere keer iemand stierf in onze familie werd er ook in die maand een baby’tje geboren. In het begin dacht ik hier nog niet aan maar hoe meer ik er bij stil sta hoe meer ik hier over denk dat dit misschien wel iets in te maken heeft. Ik weet het klinkt raar en sommige mensen zullen ook denken dat ik fout denk maar dit is hoe ik er over denk. Ik hoop dat dit wel zo is want dan keert een deel van jezelf terug in een andere persoon.

Ik besluit hier uit dat er volgens mij wel leven is na de dood en dat ik hoop dat er later wel een deeltje van mezelf terug keert in iets of iemand zodat ik niet helemaal dood ben maar altijd een deel blijf leven.

Iedereen verwerkt verdriet op een andere manier.

Ik denk dat iedereen het verdriet op een andere manier verwerkt. De ene verwerkt het door te praten de andere door het voor hem te houden. De ene huilt de andere huilt niet.  Sommige mensen worden niet graag getroost en andere wel. Ook in de les zagen we enkele voorbeelden dat sommige mensen wel getroost willen worden en andere weer niet.

Ikzelf ben een persoon die niet snel zal praten over mijn gevoelens. Ik zal het ook eerder voor mezelf houden en dit opkroppen zoals men zegt. Ik ben ervan overtuigd dat praten soms wel helpt maar voor de ene persoon helpt dit niet.

In de les zagen we ook de verschillen in de culturen hoe zij met de dood en het verdriet omgaan. Dit bespreek ik nog verder in mijn blog.

Laughing with – Regina spektor

In de les mochten we luisteren naar dit fragment. Het was een liedje dat ik nog nooit gehoord had. En toch was ik meteen mee met de tekst. Het is een lied met een betekenis. Het is een lied met een doel en dat vind ik zeer aantrekkelijk. De leerkracht heeft het thema met dit lied ingelijd en meteen weet iedereen waarover het gaat.

In de tekst zit er een zin die mij enorm aanspreekt en die volgens mij veel waarheid verteld.

‘ Wanneer het goed gaat vergeet je God, wanneer het slecht gaat heb je God nodig.’

Dit is inderdaad iets dat veel wordt gedaan. Den mensen bidden alleen tot God wanneer het slecht gaat. Maar God eens bedanken wanneer eens iets goed is gegaan doen er niet veel meer. Mevrouw gaf het voorbeeld van een kaarsje laten branden wanneer je examens hebt. Dit is ook zo’n situatie dat je denkt aan God maar wanneer je dan goede punten hebt denk je er niet meer aan.

Ook wanneer je ziek bent ga je snel bidden naar God toe.  Maar op een gewone dag wanneer er niets gebeurt bid je niet naar God.

Luister maar eens naar het lied en kijk hoe jij er over denkt.

http://www.youtube.com/watch?v=FRUQh_7NPBE

Planta 4A

Planta 4A gaat over jongens die samen in een ziekenhuis zijn. Ze liggen allemaal samen op het vierde verdiep. De jongens hebben allemaal een beperking zo is de ene zijn been kwijt van een accident de ander door kanker. Toch beleven ze samen een mooie tijd. Ze verkennen ’s nachts met hun rolstoel het hele gebouw opzoek naar de zingende onderhoudsman. De jongens hebben dan misschien allemaal een beperking toch proberen ze het beste er uit te halen en genieten ze van hun leven.

Deze jongens reageren zeer goed op hun lijden. Hun lijden hier is hun beperking. In het begin hebben ze het er nog moeilijk mee en kunnen ze het niet aanvaarden wat normaal is maar naargelang ze er mee leven hebben ze er minder last van.

Ik vind dat je ziet dat de jongens het beste uit hun leven willen halen. Zo doen ze ook mee aan wedstrijden en doen ze onderling duel. Ik vind het goed dat ze er zo tegen over staat.

Zelf heb ik iemand in mijn familie met ook zo’n beperking en deze persoon had het er in het begin ook moeilijk mee. Die persoon dacht na hoe de andere over hem gingen denken. Of iedereen hem nog wouw hebben.

Ik denk dat deze vragen heel normaal zijn in het begin. Want je hebt zelf deze beperking nog niet aanvaard. Maar wanneer je dit aanvaard heb zal je zien dat dit perfect te leven is.

Wanneer mij dit zou overkomen zou ik dit ook proberen goed op te nemen want er zijn natuurlijk nog altijd ergere dingen dan dit, zoals een levensbedreigende ziekte.

Wil je de trailer zien?

http://www.filmsalon.be/planta4a.html

Afscheid van een pasgeborene

In het videofragment zie je hoe een pastorale hulp mensen helpt afscheid nemen van hun pasgeboren kind. Deze persoon doet dat naargelang de ouders willen. Dit kan van een Christelijke misviering, doop , … tot iets heel persoonlijks.

Deze persoon helpt de ouders om samen het verdriet te verwerken. Ze helpt en steunt de ouders.  Ze laat ze praten en kijken hoe zij het afscheid willen zien. Deze persoon helpt het lijden van de ouders iets makkelijker te maken door bepaalde zaken van hen over te nemen. Zo moeten zij niet meer denken aan speechen voor in de mis of om een mooie inkleding van de zaal.

Deze mensen hebben leren omgaan met lijden en helpen de andere personen hierbij.

Ik vind het goed dat deze personen bestaan. Dat zij bepaalde zaken helpen meebeslissen waarover een ouder anders nooit zou nadenken. Want wie van de ouders denkt nu nog om hun kind te laten dopen wanneer het gestorven is?  Wanneer ik in zo’n situatie zou zitten zou ik er ook niet aan denken en dan is het goed dat er zo’n mensen zoals Ine bestaan. Want door haar gebeuren er dingen die wij anders nooit zouden aan denken.

http://www.tvzorg.be/v/afscheid-van-pasgeboren-leven/

Oscar et la dame rose 

Deze film hebben we in de klas bekeken en ik heb hierbij toch enkele traantjes bij weg gepinkt. Het is een heel aangrijpende film waar je u zeker in laat meeslepen met de gevoelens van de persoon.

De film is gebaseerd op 12 brieven die geschreven zin voor God. De 10 jarige Oscar is heeft leukemie en weet dat hij binnenkort gaat sterven. Bij zijn ouders vind hij geen troost en hij gaat opzoek naar een andere persoon. Wanneer Madame Rose een pizza levert aan het ziekenhuis ziet Oscar haar en probeert hij contact met haar te zoeken. Dit contact loopt in het begin niet al te vlot maar na verloop komt Madame Rose op bezoek bij Oscar. Zij raad hem aan zijn problemen en vragen aan God te stellen. Dit doet hij dan ook. Zo loopt de film verder en zie je hoe Oscar open bloeit en gelukkig is wanneer Madame Rose langs komt. 

De film is zeer aantrekkelijk en de momenten dat Madame Rose en Oscar samen zijn, zijn heel mooi.  Oscar is heel erg ziek maar dit merk je niet aan hem doordat Madame Rose hem zo gelukkig maakt.

Dit vind ik zeer mooi en ik hoop dat alle zieke kinderen iemand heeft die hen even alle zorgen laat vergeten. Want dit deed Madame Rose bij Oscar.

Op www. Ketnet.be kan je enkele brieven lezen aan God.

Gedicht 

Veel wegen 

Ze zeggen atlijd : 

er lijden veel wegen na Rome. 

Maar lijden er ook veel wegen naar beter?

Op dit moment zijn al die wegen gesloten. En kan ik geen kant op. 

Ik zit opgesloten in mijn eigen lichaam, en weet niet hoe ik eruit kom. 

Veel ragen tollen door mijn hoofd.

En al die vragen, zonder antwoord.

Ooit worden die wegen vrijgegeven.

Ook al is het maar een. Maar die ene weg, 

zal ik oprennen. En zo hard mogelijk rennen naar het einde.

Als ik dan op het einde ben. Word die weg afgesloten. En gaat hij nooit meer open! 

Hoe help ik mensen die lijden? 

Mensen die lijden help ik door er te zijn voor hen. Ik wil hen helpen door mijn steun te geven of door ze te tonen dat ik er ben voor hen. Ik ga mij niet opdringen maar mij op de achtergrond houden. Ik ga de persoon steunen en helpen bij wat ik kan. Ik ga een helpende hand zijn om samen met die persoon het lijden te verwerken. Ik ga ook eerlijk zijn aan de persoon die lijdt. 

Ik hoop dat ik ook zo over kom bij mensen die lijden. Want ik behandel de mensen hoe ik zelf zou willen dat zij mij helpen wanneer ik lijd. 

Ook mensen in de gevangenis lijden! 

Ook mensen die in de gevangenis zitten kunnen lijden. In het filmpje zie je Jan.Jan reist de wereld rond om gevangenissen te bezoeken. Tijdens zijn reis komt hij Gonzalo tegen. Die denkt in de gevangenis terug aan zijn overleden moeder. 
Ik denk dat mensen die in de gevangenis zitten ook lijden. Ze hebben misschien wel iets ergs gedaan maar toch zien deze mensen ook af. Ze missen personen of missen bepaalde dingen van thuis. http://www.tvzorg.be/v/te-quiero-mama/

Allerzielen

De mensen zeggen dat na het sterven iemand zijn ziel overblijft. Maar klopt dit echt wel? Ik stel mij hier vaak vragen bij. Ik geloof niet dat er een ziel  overblijf maar geloof wel in andere dingen. Zo geloof ik dat de persoon verder leeft in iemand anders. Dat de ziel misschien in iemand anders verder leeft. Dit geloof ik wel. Op Allerzielen herdenken we dan ook deze doden. Maar waarom alleen maar op deze dag? Ik vind het jammer dat sommige mensen maar 1 maal per jaar naar het kerkhof gaan. Ik vind het jammer dat ze hun dierbare maar  1 maal herdenken. Ik vind dit zeer jammer en hoop dat ik later meer bezocht zal worden.

Ik vind het wel goed dat 1 november bestaat want de mensen staan nog even stil bij alle dierbare die ze in hun omgeving zijn verloren. 

Moreel lijden 

Er zijn 4 visies over daders :

-          - Benalisering : De dader en zijn daad zien we los van elkaar. We zoeken niet de fout in de dader zelf maar in de gedachte waarom hij zo dacht.

-        -   Diabolisering : Hier legt men de nadruk op het karakter van de dader. De dader is de foute. De slachtoffers zijn hier onschuldig en daardoor is er geen vergeving mogelijk. Bijvoorbeeld Marc Dutroux , …

-      -    Ethisering : De daders denken dat ze het juiste deden , het juist handelden. Niemand heeft schuld.

-      -    Zelfbedrog en fragmentatie : Je vergeeft de andere. Ze zeggen dat het gedrag fout is maar niet de persoon zelf denk maar aan een verkeersongeval waar niemand de dader is. 

Soorten lijden + mijn vormen van lijden

Wat zijn mijn vormen van lijden?

Persoonlijk vind ik dit moeilijk. Want als mens kan je psychisch maar ook fysisch lijden. Je kan lijden aan de binnenkant maar ook lijden aan de buitenkant. Maar je kan het ook allebei tegelijkertijd. 

Het verliezen van dierbare is voor mij de ergste vorm van lijden. 

Ik heb het zeer moeilijk met het verwerken en het missen van iemand. Dit is volgens mij dan ook de ergste vorm van lijden. 

In de periode met Kerst en Nieuw is voor vele mensen die lijden een moeilijke periode. Ze zitten alleen en denken terug aan hun dierbare. Dit noemen we ook wel Sociaal lijden. 

Ik vind dat mensen die in de feestdagen alleen thuis zitten moeten gesteund worden om samen met andere het verlies van hun dierbare te verwerken. 

Voorbeeld lijden : 
- http://www.hln.be/hln/nl/957/Binnenland/article/detail/1751462/2013/12/03/Eerste-beelden-zware-kettingbotsing.dhtml

Enkele stellingen : 
- Wanneer je gelovig bent, kan je gemakkelijker met lijden omgaan dan wanneer je ongelovig bent. 
Ik ga niet akkoord met deze stelling. Iedereen is hier anders in en iedereen gaat ander om met lijden. Iedereen heeft zijn manier om lijden te verwerken, ook al ben je gelovig of wel niet. Wanneer je gelovig bent ga je misschien bidden tot God. Maar ook mensen die niet gelovig zijn zullen wel hun weg vinden om gemakkelijk te lijden. Lijden is voor iedereen moeilijk. En ik denk dat er niemand is die zegt dat hij gemakkelijk lijd. Iedereen gaat anders om met lijden en dit zal niet anders zijn omdat je gelovig bent of niet.

-Omgaan met lijden hoeft niet altijd ernstig te zijn ...Er is zeker plaats voor humor. 
Ik vind deze stelling wel juist. Omgaan met lijden is niet alleen droevig zijn maar ook terug denken aan de mooie momenten. Je moet terug denken aan de persoon met een glimlach op je gezicht. Je moet trots zijn dat je deze persoon hebt gekend en ook zou die persoon niet willen dat je alleen maar lijd. Humor is ook een deel van lijden maar dan op een andere manier. De mensen die ik al verloren heb denk ik terug met een goed gevoel. Ik vind het wel jammer dat ze er niet meer zijn maar ik denk dan terug aan de goede momenten die ik samen had met die persoon. 



Pukkelpop 2011 

Wat er in de zomer van Pukkelpop 2011 gebeurt is heb ik van heel dicht bij meegemaakt. Het is een dag en nacht om nooit meer te vergeten. 
Ik was niet aanwezig op Pukkelpop zelf maar ik ga ieder jaar met de KSA van 10 tot 20 augustus op kamp. Dit jaar zaten we op 3 kilometer van de weide van Pukkelpop en konden we al de muziek horen. 
Het was één van de laatste dagen. We organiseerden voor deze nacht een leuk nachtspel voor de oudste. We zagen het volledig zitten tot we de lucht zagen veranderen. De lucht werd heel donker en er kwam een sterke wind opzetten. We hebben meteen met heel de leiding de tenten gaan vast maken zodat ze zeker niet gingen wegwaaien maar enkele minuten later begon het hevig te regenen.  Ook wij hebben in deze storm gezeten en hebben enkele minuten doodsbang gezeten omdat we niet wisten wat er ging gebeuren. Niemand van de leiding zijn gsm werkte alle gsm operators lagen plat.
En natuurlijk waren alle ouders dood ongerust. Een hele avond hadden we geen bereik met het thuisfront. Bij ons op kamp is alles gelukkig goed afgelopen, op enkele ingelopen tenten na was er niets gebeurt maar toen we de avond naderde hoorden we meer en meer sirenes van de ziekenwagens. Onze kamp plaats was namelijk naast het ziekenhuis waar enkele slachtoffers van de ramp zijn opgenomen. Hierna hoorden wij het verschrikkelijke nieuws van Pukkelpop. 
Toen we hoorden dat Pukkelpop werd stop gezet vond ik dit echt een goed idee van de organisatie. Ik vind het jammer dat zo iets gebeurt is en dit is zeker een vorm van lijden. Het is een ramp die gebeurt is waar iedereen zal blijven aan denken. 
Ik heb op het internet een liedje gevonden van een zanger die op het moment zelf ook op pukkelpop was. Hij was zo aangedaan dat hij er een lied heeft over geschreven. 
Luister maar! http://www.youtube.com/watch?v=AOIT3_i2oeE


My sister's keeper 

Dit is een film waar ik mij echt inleef in de personages. Ik ben niet zo emotioneel op het vlak van films maar bij deze film heb ik toch enkele traantjes gelaten. Ik vind dit een zeer toepasselijke film bij het thema mens en lijden en het is een mooi verhaal over hoe mensen met lijden omgaan. De ene personage gaat er beter mee om dan de andere. Kijk zeker eens naar deze film! 

Andere culturen :

Het Boeddhisme :

In het Boeddhisme is dood gaan een gebeuren waar de mensen blij mee zijn. Ze vinden dat de andere ontlast word van de pijn. De mensen mogen geen verdriet hebben want dit zouden de overleden personen niet leuk vinden.

Boeddhisten kiezen meestal voor een crematie. Dit kiezen de mensen nog altijd zelf hier rond is er geen wet. In deze streek is orgaandonatie een veel opkomende oplossing.

Het Islam :

Bij de Islam zal het meestal voor een begrafenis gekozen worden. Dit vinden deze personen zeer belangrijk. Hier zijn wel enkele rituele die zeker moeten worden uitgevoerd. Zo gebeurt de wassing samen met God.

Het Jodendom :

Volgens de Joden kiest God wie er sterft.  De Joden worden elk in hun eigen gemeente begraven om zo dicht bij hun familie te zijn.

 

Het Hindoeïsme :

De Hindoes zien dit als verlossing van het pijnlijke. Hier is er terug een rituele wassing die niet door een verpleegkundige wordt uitgevoerd. Hier is iemand speciaals voor.  Op de begrafenis zijn er enkele speciale gewoontes. Zo dragen de manen een wit kostuum en lopen ze allemaal op hun blote voeten. Het is als het ware een feest voor hen.